Bosbessen, lust voor oog en maag
Als het onderhout van de bergen een smaak zou hebben, dan was het vast bosbessensmaak. De bosbes heeft 's zomers de gave om wandelaars van hun pad te halen. De bosbes verraadt onze snoeplust meteen door onze vingers en tong blauw te kleuren. Van pluk tot taart, we vertellen je alles wat we weten over dit symbolische vruchtje van de Vogezen.
Bosbes, het vruchtje met de raarste namen?
Laten we beginnen met een blik in het streekwoordenboek. De bosbes wordt in de bergen van de Vogezen 'brimbelle' genoemd. Tenminste, dat geldt voor de westkant van de Vogezen, Lorraine. Dat is hun woord voor de wilde bosbes. In de Elzas noemt men dezelfde bosbes 'heidelbeer', en in de vallei van Maseveaux zeggen ze 'boléra'. Vraag je naar bosbessen in het zuidelijkste puntje van de Vogezen, in de Haute-Saône, dan zeg je 'borue'. Ja, een hersenbreker, hè, al die namen! Maar over één ding wordt niet getwist: de smaak !
Het verschil tussen 'myrtille' en 'bleuet' ?
Vergelijk de brimbelle (wilde bosbes, myrtille in het Frans) vooral niet met de bleuet (gekweekte bosbes). Hun enige overeenkomst is hun verre familieband. Onze brimbelle uit de bergen heeft veel meer karakter. Het vruchtvlees is sappiger, bevat meer tannine en ruikt verrukkelijk. Laten we objectief blijven, de wilde bosbes is een stuk lekkerder. Nu we je nieuwsgierigheid hebben gewekt, wat dacht je van een uitstapje in de bergen om bosbessen te plukken, als je toch op vakantie bent in de Vogezen? Kijk, nou hebben we alle aandacht en krijg jij als lezer een ontoombare trek in bosbessen! Fijn hoor, maar zet je mandje nog maar even een paar minuten neer, want er zijn regels verbonden aan de pluk.
Gulden regels voor het plukken van het blauwe goud
De wilde bosbes groeit op lage struiken, vlak boven de grond. Hij groeit het liefst op de bergkammen en in het onderhout van de bossen in de bergen van de Vogezen. Het oogstseizoen is in de maanden juli en augustus.
●De oogst is toegestaan in een vastgestelde periode, in het algemeen van half juli tot half augustus.
●Let op dat je ogen je maag niet overtreffen: pluk niet alles wat je onderweg tegenkomt. Je mag maar een beperkt gewicht aan fruit plukken, op sommige plaatsen niet meer dan 2 kilo per dag en per persoon. Dat is meer dan genoeg voor een mooie taart!
●Het plukken met een kam is streng verboden in de Hoge Vogezen. De kam werd lang gebruikt voor de oogst en mag op sommige plaatsen nog gebruikt worden. Het rendement is een stuk beter, maar door het kammen lopen de struiken veel schade op. En... als de planten beschadigd zijn, leveren ze het jaar daarop minder fruit en daar is niemand mee gebaat!
●Pluk alleen de rijpe bessen, te herkennen aan hun donkerblauwe, paarsachtige kleur. Is de kleur eerder bordeaux, dan mogen ze nog even groeien. Kom dan een paar dagen later terug, of laat ze rustig verder rijpen voor andere plukkers.
●Pas op met het eten van de bessen tijdens het plukken. We weten het best, het is niet te weerstaan. Wil je bessen eten, pluk dan de bessen die hoog in de struik zitten en waar wilde dieren niet op kunnen plassen. En jawel, alleen door verhitting (vandaar de taart) kunnen we de bacterie Escherichia coli uitschakelen, een lastpost die voor talloze ongemakken zorgt.
Meer informatie over de plaatsen waar geplukt mag worden en het geldende reglement
Bosbessentaart, de enige echte
Een flinke plukwandeling gaat vooraf aan de bereiding van de beroemde bosbessentaart. En je hebt 'em echt verdiend na het struinen door de bergweiden met de mand aan je arm. Vooral het erop toezien dat er ook wat in het mandje terechtkomt kost veel energie. Iedereen kan meehelpen, deze heerlijk eenvoudige taart maak je samen, met je gezin of met vrienden.
Hier volgt het basisrecept, want het beste recept maak je natuurlijk zelf door je fantasie te gebruiken.
● Maak een kruimeldeeg en laat een uurtje rusten.
● Roer suiker door de bosbessen.
● Verdeel het deeg over de taartvorm, blindbak ongeveer 10 minuten in een op 200 °C voorverwarmde oven.
● Bestrooi de voorgebakken taartbodem met amandelpoeder om het bosbessensap te absorberen.
● Verdeel de bosbessen over de taartbodem en gaar de taart in een half uurtje op 180 °C.
Klaar is Kees! Smullen geblazen !
dan hebben we een troosttip: stop op de terugweg bij een ferme-auberge voor een smulpauze. Ze hebben vast nog een stuk bosbessentaart voor jou! Daarna moet je nog één raadsel oplossen voordat je de eerste hap neemt: met of zonder slagroom?